Naam project: Disact: Ervaren beperkingen in het activiteitenniveau van patiënten met chronische lage rugklachten: de rol van zelfdiscrepanties (twee promotietrajecten) Projectleider: Dr. J. Verbunt (Adelante/MUMC+), Dr. M. Goossens (UM)
Projectgroep: Promovendus: Dr(s). I. Huijnen (UM/Adelante); Dr(s). H. Kindermans (UM) Dr. J. Roelofs (UM); Dr. H. Seelen (Adelante/UM); Prof.Dr. M. Peters (UM); Prof.Dr. J. Vlaeyen (UM, KU Leuven); Prof.Dr. R. Smeets (Adelante/UM)
Samenwerkende en deelnemende instituten: Adelante, Universiteit Maastricht Vraagstelling: In welke mate hangen verschillende typen zelfdiscrepanties samen met specifieke negatieve emoties en hebben deze invloed op het activiteitenniveau (vermijdingsgedrag en persistentiegedrag) van de patiënt en leidt dit tot beperkingen en een vermindering van kwaliteit van leven? De laatste jaren is uitvoerig onderzoek gedaan naar voorspellers van vermijdingsgedrag bij patiënten met chronische lage rugklachten. Het vrees-vermijdingsmodel is een invloedrijk model dat een belangrijke rol toedicht aan pijngerelateerde vrees als voorspeller van vermijdingsgedrag en ervaren beperkingen. Echter, op basis van recente onderzoeksbevindingen en klinische observaties, blijkt een groep pijnpatiënten te bestaan die zich wel beperkt voelt, maar toch persisteert in het uitvoeren van activiteiten, ondanks de aanwezigheid van pijn. In dit project wordt de rol van zelf-discrepanties in het in stand houden van chronische aspecifieke lage rugklachten onderzocht. Er worden drie discrepanties onderzocht; de discrepantie tussen de actuele en ideale (verschil in eigenschappen die een persoon ideaal gezien zou willen bezitten en werkelijk bezit), actuele en opgelegde (verschil in eigenschappen die een persoon zou moeten bezitten en werkelijk bezit) en actuele en gevreesde zelf (verschil in eigenschappen die een persoon vreest te zullen gaan krijgen en werkelijk bezit). In dit onderzoek willen we nagaan wat de kenmerken in beweeggedrag zijn van patiënten die activiteiten vermijden en patiënten die persisteren in activiteiten. Vervolgens wat de rol is van deze zelfdiscrepanties op het activiteitenniveau (vermijden vs. persisteren) bij patiënten met chronische lage rugklachten. Bevestiging van dit theoretisch model kan in de toekomst leiden tot een behandeling op maat voor patiënten met chronische pijn.
Resultaat: In maart 2012 is Hanne Kindermans gepromoveerd en is het project Disact definitief afgerond. Ivan Huijnen ronde zijn onderdeelaf in november 2011.