Ellis Bodifée, verpleegkundige op afdeling 2 (amputatie, traumatologie en orthopedie/cardio) van Adelante in Hoensbroek schrijft graag haar gedachten en ervaringen als verpleegkundige op 'papier'. Vandaag deel 7.
"Ik lees lichte paniek in de ogen van de man die naar mij op zoek bleek te zijn. Meneer is blij me te zien. We kennen elkaar al een paar weken en toevallig was ik aanwezig bij enkele, voor hem, pittige momenten tijdens zijn revalidatie. Hij heeft een CVA doorgemaakt en heeft een parese aan een arm. Niet iedereen begrijpt de goede man, omdat hij een wat eigengereid karakter heeft en daar geregeld anderen van laat mee genieten. Daarnaast houdt hij er een levensstijl op na die een beetje buiten de gemiddelde norm valt. Maar ja, wie zijn wij om daar over te oordelen? Meneer liet eerder blijken dat hij zich door mij gerespecteerd voelt, wat ook klopt. In de nachtdienst heb ik geregeld een babbeltje met hem, voor meneer waardevolle gesprekjes. En een dankbaar onderdeel van mijn werk!
De man praat aan een stuk door, met enige moeite houdt hij met zijn niet-aangedane arm zijn badjas dicht, zijn andere arm is niet in de mouw gestoken en het lint hangt er naast. Hij trof mij niet op kantoor en dacht daardoor dat er niemand meer aanwezig was van de verpleging... Harde televisiegeluiden hielden hem uit de slaap en gekleed in zijn, half open hangende, badjas is hij bij twee mensen langs geweest om hen vriendelijk te verzoeken om de tv wat zachter te zetten. Ik vertel hem dat hij mij ook voor dìt soort dingen mag bellen. Het lijkt er op dat hem ter plekke pas invalt dat dat natuurlijk een stuk handiger was geweest. Ik loop met meneer de gang over richting zijn kamer als zijn badjas helemaal openvalt met daaronder… alleen zijn adamskostuum. Toegegeven, het is een grappig gezicht. Ik zeg meneer dat we maar snel naar zijn kamer moeten lopen, voordat de camera’s een potloodventer denken te registreren. Als meneer me vervolgens aankijkt, komt er een voorzichtige glimlach tevoorschijn.
Weer volledig en netjes afgedekt geïnstalleerd in bed, vertelt hij me nog dat een eerder conflict met zijn broer weer is rechtgezet en dat ik daar een kleine bijdrage aan heb geleverd. Ik heb hem blijkbaar kunnen laten inzien dat wat zijn broer eerder inbracht bij een teamvergadering uit oprechte bezorgdheid voort kwam. Leuk om te horen. Ik ga met een tevreden gevoel met de administratie aan de slag..."
